Абӯсаиди Худрӣ гӯяд:
“Мо ҳаҷ намудем бо Умар бин Хаттоб... пас чун дохили тавоф шуд рӯ ба “Ҳаҷарул асвад” намуду гуфт: Ман медонам, ки санге ҳастӣ ки на зарар дорӣ ва на манфиат ва агар ман надида будам, ки Расули Худо (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) туро мебӯсид, ман ҳам ҳаргиз туро намебӯсидам. Пас Алӣ ибни Абӯтолиб, ки ризвони Худо бар Ӯ бод фармуд: Балки эй пешвои мӯъминин! Зиён мезанад ва нафъ мерасонад ва агар ту фаҳмида будӣ инро аз таъвили китоби Худо, Қуръон ҳар оина медонистӣ ки ончунон аст, ки мегӯям.
Худованди Таоло фармояд: “Ва ҳангоме ки Парвардигори ту аҳд гирифт аз авлоди Одам аз пуштҳои эшон зуррияи онҳоро ва гувоҳ гирифт эшонро бар худашон, пас чун иқрор ва эътироф карданд, ки Ӯ Парвардигори Азза ва Ҷалла аст ва онҳо бандагони Ӯянд, паймон ва аҳди онҳоро дар порчаи нозуке навишт ва ин санг онро балъид, ин санг дар рӯзи қиёмат барангехта шавад дар ҳоле ки барои ӯ ду чашму забону ду лаб аст шаҳодат медиҳад дар бораи касе ки онро зиёрат кунад дар ҳоле ки вафо карда бошад ба паймонаш. Пас ӯ “Аминуллоҳ” аст дар ин китоб. Умар ба ҳазраташ гуфт:
“Худо маро нагузорад дар замине ки ту дар онҷо набошӣ”.
Ва дар иборати дигар гуфт: “Паноҳ мебарам ба Худо ки ман зиндагӣ кунам дар байни мардуме ки ту дар байни онҳо набошӣ.
Манобеъи ин достон:
Ҳокими Нишопурӣ дар Алмустадрак, ҷ.1, саҳ.457
Ибни Ҷавзӣ дар Сираи Умар, саҳ.106
Арзақӣ дар Торихи Макка чунончи дар умда аст
Қасталонӣ дар Иршодул сорӣ, ҷ.3, саҳ.195
Айнӣ дар Умдатул қорӣ, ҷ.4, саҳ.606
Суютӣ дар Ҷомеъи кабир, ҷ.3, саҳ.35
Абӯлҳасан Қатон дар Тиволот ва Ҳоким ва Ибни Ҳибон
Ибни Абилҳадид дар Шарҳи Наҳҷулбалоға, ҷ.3, саҳ.122
Аҳмад Зайнӣ Даҳлон дар Алфутуҳотул маккия, ҷ.2, саҳ.486.
“Мо ҳаҷ намудем бо Умар бин Хаттоб... пас чун дохили тавоф шуд рӯ ба “Ҳаҷарул асвад” намуду гуфт: Ман медонам, ки санге ҳастӣ ки на зарар дорӣ ва на манфиат ва агар ман надида будам, ки Расули Худо (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) туро мебӯсид, ман ҳам ҳаргиз туро намебӯсидам. Пас Алӣ ибни Абӯтолиб, ки ризвони Худо бар Ӯ бод фармуд: Балки эй пешвои мӯъминин! Зиён мезанад ва нафъ мерасонад ва агар ту фаҳмида будӣ инро аз таъвили китоби Худо, Қуръон ҳар оина медонистӣ ки ончунон аст, ки мегӯям.
Худованди Таоло фармояд: “Ва ҳангоме ки Парвардигори ту аҳд гирифт аз авлоди Одам аз пуштҳои эшон зуррияи онҳоро ва гувоҳ гирифт эшонро бар худашон, пас чун иқрор ва эътироф карданд, ки Ӯ Парвардигори Азза ва Ҷалла аст ва онҳо бандагони Ӯянд, паймон ва аҳди онҳоро дар порчаи нозуке навишт ва ин санг онро балъид, ин санг дар рӯзи қиёмат барангехта шавад дар ҳоле ки барои ӯ ду чашму забону ду лаб аст шаҳодат медиҳад дар бораи касе ки онро зиёрат кунад дар ҳоле ки вафо карда бошад ба паймонаш. Пас ӯ “Аминуллоҳ” аст дар ин китоб. Умар ба ҳазраташ гуфт:
لا ابقانى الله بارض لست فيها يا ابا الحسن
“Худо маро нагузорад дар замине ки ту дар онҷо набошӣ”.
Ва дар иборати дигар гуфт: “Паноҳ мебарам ба Худо ки ман зиндагӣ кунам дар байни мардуме ки ту дар байни онҳо набошӣ.
Манобеъи ин достон:
Ҳокими Нишопурӣ дар Алмустадрак, ҷ.1, саҳ.457
Ибни Ҷавзӣ дар Сираи Умар, саҳ.106
Арзақӣ дар Торихи Макка чунончи дар умда аст
Қасталонӣ дар Иршодул сорӣ, ҷ.3, саҳ.195
Айнӣ дар Умдатул қорӣ, ҷ.4, саҳ.606
Суютӣ дар Ҷомеъи кабир, ҷ.3, саҳ.35
Абӯлҳасан Қатон дар Тиволот ва Ҳоким ва Ибни Ҳибон
Ибни Абилҳадид дар Шарҳи Наҳҷулбалоға, ҷ.3, саҳ.122
Аҳмад Зайнӣ Даҳлон дар Алфутуҳотул маккия, ҷ.2, саҳ.486.
Categories:
Tajik - Тоҷикӣ
0 comments:
Post a Comment
براہ مہربانی شائستہ زبان کا استعمال کریں۔ تقریبا ہر موضوع پر 'گمنام' لوگوں کے بہت سے تبصرے موجود ہیں. اس لئےتاریخ 20-3-2015 سے ہم گمنام کمینٹنگ کو بند کر رہے ہیں. اس تاریخ سے درست ای میل اکاؤنٹس کے ضریعے آپ تبصرہ کر سکتے ہیں.جن تبصروں میں لنکس ہونگے انہیں فوراً ہٹا دیا جائے گا. اس لئے آپنے تبصروں میں لنکس شامل نہ کریں.
Please use Polite Language.
As there are many comments from 'anonymous' people on every subject. So from 20-3-2015 we are disabling 'Anonymous Commenting' option. From this date only users with valid E-mail accounts can comment. All the comments with LINKs will be removed. So please don't add links to your comments.